از سری داستانهای عشق و دیوانگی

یک روز عشق و دیوانگی و فضولی قایم موشک بازی می کردند.عشق پشت بوته گل سرخ قایم شده بود و فضولی جای عشق را به دیوانگی لو داد. دیوانگی یک شاخه فرو کرد تو بوته گل سرخ و عشق را کور کرد و از ان روز دیوانگی شد عصای دست عشق!

شهادت برایشان نردبان آسمان بود

تصور کن...imagination

شعری از مصطفی رحماندوست

اگر تنهاتر از یک درختی

که رسته در کویری خشک و بی آب

اگر از وحشت وتنهایی و درد

نمی اید به چشم خسته ات خواب

اگر در این جهان پرهیاهو

تو را حتی به سر یک سایه بان نیست

به هر خاری نبند امید زیرا

پناهی جز خدای مهربان نیست

حقیقت

نیازمند عشق

من نه عاشق هستم نه محتاج نگاهی که بگیرد برمن من خودم هستم و یک حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزد،من نه عاشق هستم نه آسوده به افکارپلید من به دنبال نگاهی هستم که مرا از پس دیوانگی ام می فهمد...

بمونه..

Be care